Terapia przeciwgrzybicza stosowana na skórę w leczeniu łojotokowego zapalenia skóry

Data publikacji przeglądu: 2 Maj 2015

Uczestnicy przyjmujący ketokonazol mieli w porównaniu z otrzymującymi placebo o 31% mniejsze ryzyko utrzymywania się objawów po czterech tygodniach obserwacji. Zaobserwowano to w ośmiu badaniach (2520 uczestników), jednak odnotowano znaczne rozbieżności pomiędzy poszczególnymi badaniami. Ketokonazol był tak samo skuteczny jak steroidy, ale powodował o 44% mniej skutków ubocznych. Cyklopiroks był o 21% bardziej skuteczny niż placebo w osiągnięciu klinicznego efektu w postaci oczyszczenia skóry z wysypki, bez dodatkowych efektów niepożądanych. Wpływ leczenia na objawy skórne takie jak zaczerwienienie, swędzenie lub łuszczenie był mniej wyraźne. Dane naukowe były niewystarczające aby stwierdzić, że jeden środek przeciwgrzybiczy był lepszy od innych, jednak obserwację te zostały oparte na kilku badaniach. Ketokonazol i cyklopiroks należą do najlepiej zbadanych środków przeciwgrzybiczych i są bardziej skuteczne od placebo. Pozostałe środki przeciwgrzybicze mogą mieć podobne efekty, jednak wyniki są niewystarczające by poprzeć to stwierdzenie. Do częstych działań niepożądanych należało zwiększone zaczerwienienie lub swędzenie skóry, pieczenie oraz wypadanie włosów. Żadne z badań nie mierzyło jakości życia. Tylko w jednym badaniu podano odsetek osób przestrzegających zaleceń terapeutycznych (współpraca z lekarzem, ang. compliance - przyp. tłum.) w różnych leczonych grupach. W innych badaniach używano zastępczych metod pomiaru, takich jak akceptowalność, jako odpowiednika wartości compliance. W związku z tym nie mogliśmy ocenić wpływu compliance na wyniki leczenia. Jedno badanie dotyczące pacjentów zakażonych HIV nie wykazało wyraźnych efektów leczenia.

Przejdź do streszczenia w Cochrane Library

Pełna wersja przeglądu systematycznego - wersja angielska, plik PDF

Zobacz streszczenia przeglądów w zakładce Cochrane prostym językiem