Data publikacji przeglądu: 7 Września 2016

Szukaliśmy danych w kwietniu 2016 roku i znaleźliśmy dwa badania z randomizacją (razem 142 kobiety i ich dzieci). Oba badania były przeprowadzone we Włoszech, w naszej ocenie mają one niejasne ryzyko błędu systematycznego. W jednym z badań cukrzyca ciężarnych była diagnozowana w 12-13 tygodniu ciąży, natomiast w drugim - w 26 tygodniu ciąży. Wyniki tych badań sugerowały, że mio-inozytol może obniżać poziom glukozy na czczo. Konieczność stosowania insuliny nie różniła się między kobietami przyjmującymi mio-inozytol i grupą kontrolną. W jednym z badań zaobserwowano niższe poziomy glikemii godzinę po posiłku (1 badanie, 73 kobiet). Nie było dowodów na mniejsze ryzyko urodzenia dziecka z dużą masą ciała w stosunku do wieku ciążowego (jedno badanie, 73 dzieci). Mio-inozytol wydawał się zmniejszać ryzyko noworodkowej hipoglikemii (niski poziom glukozy we krwi: przyp. tłum.) i ciąży przenoszonej, jednak dowody na to były niskiej jakości. Wiele z punktów końcowych, które były ważne z punktu widzenia tego przeglądu, nie zostało uwzględnionych we włączonych badaniach: nadciśnienie tętnicze w ciąży, konieczność przeprowadzenia cięcia cesarskiego, rozwój cukrzycy typu 2 u matki oraz zgony lub niepełnosprawność dzieci). Nie uwzględniono też żadnych długofalowych skutków dla matek, noworodków w wieku dziecięcym i dorosłym lub wyników z zakresu służby zdrowia.

Przejdź do streszczenia w Cochrane Library

Pełna wersja przeglądu systematycznego - wersja angielska, plik PDF

Zobacz streszczenia przeglądów w zakładce Cochrane prostym językiem