Data publikacji przeglądu: 6 czerwca 2022

W 12 badaniach porównywano ćwiczenia fizyczne z interwencją kontrolną, o której sądzono, że nie zmniejsza ryzyka upadku. Zaobserwowano, że wykonywanie ćwiczeń fizycznych prawdopodobnie zmniejsza częstość upadków o około 26%. Ponadto interwencja ta zmniejsza liczbę chorych, którzy doświadczyli ≥1 upadku o około 10%. Ćwiczenia mogą również nieznacznie poprawić jakość życia związaną ze zdrowiem bezpośrednio po zastosowaniu programu treningowego. Nie mamy jednak pewności, czy wykonywanie ćwiczeń fizycznych zmniejsza liczbę związanych z upadkami złamań, liczbę działań niepożądanych oraz czy jest interwencją opłacalną kosztowo.

W 3 włączonych badaniach porównywano stosowanie inhibitorów cholinesterazy (rywastygminy lub donepezilu) z placebo (leczenie nieaktywne). Zaobserwowano, że farmakoterapia może zmniejszyć częstość upadków o około 50%. Jednak wpływ stosowania inhibitorów cholinesterazy na liczbę osób, u których wystąpił ≥1 upadek oraz na jakość życia związaną ze zdrowiem był niepewny. Stosowanie inhibitorów cholinesterazy może zwiększyć liczbę niezwiązanych z upadkiem zdarzeń niepożądanych o około 60%. W badaniach nie uwzględniono informacji na temat opłacalności kosztowej farmakoterapii w prewencji upadków.

W 1 badaniu oceniano działania edukacyjne u chorych na PD, natomiast w 3 innych badaniach skuteczność stosowania ćwiczeń fizycznych łącznie z edukacją porównywano z interwencją kontrolną. Zaobserwowano, że skojarzenie ćwiczeń z edukacją może mieć niewielki lub żaden wpływ na liczbę osób, które doświadczyły ≥1 upadku. Jednak wpływ powyższych interwencji na pozostałe –związane oraz niezwiązane z upadkami – wyniki jest niepewny.

Przejdź do streszczenia w Cochrane Library

Pełna wersja przeglądu systematycznego - wersja angielska, plik PDF

Zobacz streszczenia przeglądów w zakładce Cochrane prostym językiem