Data publikacji przeglądu: 9 stycznia 2020
W 140 badaniach wzięło udział 51 749 osób (głównie rekrutowanych ze szpitala) z łuszczycą umiarkowaną i ciężką: 34 624 mężczyzn i 16 529 kobiet (nieznana płeć pozostałych 596 uczestników); wiek śr. 45 lat, średnia wartość wskaźnika PASI na początku badania wynosiła 20 (zakres: od 9,5 do 39), co wskazuje na ciężką postać choroby. W większości badań (n = 82) porównywano lek ogólnoustrojowy z placebo, w 41 badaniach porównywano leczenie ogólnoustrojowe z innym leczeniem ogólnoustrojowym, a w 17 badaniach porównywano leczenie ogólnoustrojowe z leczeniem ogólnoustrojowym i placebo. Większość badań trwała przez krótki okres czasu; 117 badań przeprowadzono w wielu ośrodkach (od 2 do 231 ośrodków). W większości badań (107/140) zadeklarowano finansowanie firm farmaceutycznych, a w 22 badaniach nie podano źródła finansowania. Przedstawione wyniki mierzono w okresie od 8. do 24. tygodnia od randomizacji (faza indukcji). Poniższe wyniki oparte są na metaanalizie sieciowej (technika syntezy bezpośrednich i pośrednich porównań interwencji). Wyniki wykazały, że w porównaniu z placebo stosowanie wszystkich metod leczenia (ocenianych w następujących grupach: leki anty-IL17, anty-IL12/23, anty-IL23 i anty-TNF-alfa [tj. leczenie znane jako biologiczne]; leki małocząsteczkowe; oraz tradycyjne leki ogólnoustrojowe) było istotnie skuteczniejsze w leczeniu łuszczycy, gdy oceniano ją (skuteczność - przyp. tłum.) za pomocą wskaźnika 90-procentowej redukcji zmian po zastosowanym leczeniu (PASI-90). W odniesieniu do tego samego punktu końcowego (PASI-90), leczenie biologiczne anty-IL17, anty-IL12/23, anty-IL23 i anty-TNF-alfa okazało się działać znacznie lepiej niż leki małocząsteczkowe i tradycyjne leki ogólnoustrojowe. IL to skrót od interleukiny; TNF to skrót od czynnika martwicy nowotworów, a oba są rodzajami cytokin. Cytokina wpływa na zachowanie się komórki. W odniesieniu do poszczególnych leków, ponownie przy ocenie zdolności do osiągania wskaźnika PASI-90, infliksymab, wszystkie leki anty-IL17 (iksekizumab, sekukinumab, bimekizumab i brodalumab) oraz anty-IL23 (risankizumab i guselkumab, ale nie tildrakizumab) były istotnie skuteczniejsze niż ustekinumab oraz niż trzy leki anty-TNF-alfa: adalimumab, certolizumab i etanercept. Adalimumab i ustekinumab były bardziej skuteczne niż certolizumab i etanercept. Nie stwierdzono istotnej statystycznie różnicy między stosowaniem tofacitinibu lub apremilastu i leczeniem dwoma tradycyjnymi lekami - cyklosporyną i metotreksatem. Siedem leków biologicznych, ocenianych w porównaniu z placebo, sprawdziło się najlepiej w usuwaniu zmian łuszczycowych (w szczególności, osiągając wskaźnik PASI-90). Do leków tych należą: infliksymab, iksekizumab (dane naukowe o umiarkowanej pewności [co do ich wiarygodności - przyp. tłum.]), risankizumab (dane naukowe o wysokiej pewności), bimekizumab (dane naukowe o niskiej pewności), guselkumab (dane naukowe o umiarkowanej pewności), sekukinumab (dane naukowe o wysokiej pewności) i brodalumab (dane naukowe o umiarkowanej pewności). Stwierdzono niewielką różnicę pod względem tego, jak dobrze działało te 7 leków. W przypadku wyników dla wskaźnika PASI-75 i wyniku w skali PGA (ang. Physician Global Assessment) wynoszącego 0/1 (tj. osiągnięcie 75% redukcji zmian po zastosowanym leczeniu i uzyskanie wyniku w skali PGA 0 lub 1 [tzn. uzyskanie wyniku „bez zmian” lub „prawie bez zmian” - przyp. tłum.]), wyniki były bardzo podobne do wyników wskaźnika PASI-90. Musimy być ostrożni co do wyników dotyczących niektórych leków biologicznych (bimekizumab), leków małocząsteczkowych (inhibitor kinazy tyrozynowej 2) oraz tradycyjnych metod leczenia ogólnoustrojowego (acytretyny, cyklosporyny, estrów kwasu fumarowego i metotreksatu), ponieważ leki te zostały ocenione w kilku badaniach włączonych do NMA. Jeśli chodzi o ryzyko wystąpienia poważnych działań niepożądanych, nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic między stosowaniem któregokolwiek z leków ogólnoustrojowych, w porównaniu z placebo. Jednak liczba poważnych działań niepożądanych była bardzo mała, a nasz ranking poszczególnych interwencji opiera się na danych naukowych o niskiej do bardzo niskiej (dla nieco mniej niż połowy wyników) lub umiarkowanej pewności (co do ich wiarygodności - przyp. tłum.), więc należy je interpretować z ostrożnością. We wszystkich badaniach odnotowano niewiele informacji na temat jakości życia; kilka z badanych leków nie posiadało danych w tym zakresie.
Przejdź do streszczenia w Cochrane Library
Pełna wersja przeglądu systematycznego - wersja angielska, plik PDF
Zobacz streszczenia przeglądów w zakładce Cochrane prostym językiem