Krioterapia w leczeniu przerzutów do wątroby

Data publikacji przeglądu: 10 lipca 2019

Badanie było obciążone dużym ryzykiem błędu systematycznego. Uczestników obserwowano przez okres do 10 lat (minimum 5 miesięcy). Po 10 latach obserwacji stwierdzono, że śmiertelność wyniosła 81% (51/63) w grupie chorych leczonych krioterapią i 92% (55/60) w grupie chirurgii konwencjonalnej. Oceniliśmy, że pewność oszacowania danych naukowych była niska. W odniesieniu do działań niepożądanych i powikłań, ocenianych oddzielnie i łącznie, nasze obliczenia nie wykazały żadnych danych potwierdzających różnicę w pod względem efektów w odniesieniu do ryzyka nawrotu nowotworu złośliwego wątroby: u 86% (54/63) uczestników w grupie krioterapii i u 95% (57/60) uczestników w grupie chirurgii konwencjonalnej doszło do rozwoju nowotworu złośliwego (niska wiarygodność danych naukowych). Częstość zgłaszanych powikłań była podobna w obu grupach, z wyjątkiem bólu pooperacyjnego. Zarówno niewielki, jak i istotny ból zgłaszano częściej w grupie krioterapii, natomiast intensywny ból częściej występował w grupie chorych poddanych chirurgii konwencjonalnej. Jednak nie odnotowano, czy istnieją jakiekolwiek dane potwierdzające tą różnicę. Częstość występowania skutków niepożądanych (objawów niepożądanych lub powikłań) była w przeważającej większości podobna w obu grupach, ale natężenie i częstotliwość bólu wydawały się różnić w zależności od grupy leczenia. Nie odnotowano zgonów związanych z zastosowaniem danej interwencji ani wycieku żółci. Badanie nie dostarczyło danych na temat jakości życia, śmiertelności z powodu nowotworu oraz czasu do progresji przerzutów do wątroby.

Przejdź do streszczenia w Cochrane Library

Pełna wersja przeglądu systematycznego - wersja angielska, plik PDF

Zobacz streszczenia przeglądów w zakładce Cochrane prostym językiem