Data publikacji przeglądu: 28 maja 2019

Zastosowanie licencjonowanej szczepionki zawierającej 7 różnych typów pneumokoków (CRM197- PCV7) we wczesnym okresie niemowlęcym spowodowało wzrost ryzyka ostrej infekcji ucha środkowego u niemowląt z grupy wysokiego ryzyka o 5%, a zmniejszenie ryzyka o 6% u niemowląt w grupie niskiego ryzyka. Podczas stosowania licencjonowanej szczepionki zawierającej 10 typów pneumokoków wraz z nośnikiem białkowym z innej bakterii zwanej Haemophilus influenzae (PHiD-CV10), ryzyko występowania ostrych infekcji ucha środkowego zmalało od 6 do 15 %, jednak żadne z tych oszacowań nie było istotne statystycznie. Stosowanie PCV7 po wczesnym okresie niemowlęcym (u dzieci w wieku jednego roku lub starszych) oraz starszych dzieci z przebytymi wcześniej chorobami układu oddechowego lub częstymi zapaleniami ucha środkowego nie wiązało się ze zmniejszeniem liczby ostrych infekcji ucha środkowego. Łagodne reakcje miejscowe (zaczerwienienie, obrzęk), gorączka oraz ból lub nadwrażliwość miejscowa były powszechne i występowały częściej u dzieci, które otrzymały PCV niż u dzieci, którym podawano inne szczepienia. Bardziej nasilone reakcje miejscowe (zaczerwienienie i obrzęk > 2,5 cm) oraz gorączka (>39 °C ) występowały znacznie rzadziej i nie różniły się w porównywanych grupach. Poważne zdarzenia niepożądane powiązane ze szczepieniem były rzadkie i nie różniły się istotnie w porównywanych grupach.

Przejdź do streszczenia w Cochrane Library

Pełna wersja przeglądu systematycznego - wersja angielska, plik PDF

Zobacz streszczenia przeglądów w zakładce Cochrane prostym językiem