Data publikacji przeglądu: 20 grudnia 2019

Przegląd obejmował 13 badań, w których uczestniczyło łącznie 7292 osób (6402 dzieci i 890 dorosłych). W miarę możliwości, połączyliśmy wyniki podobnych badań w metaanalizie (statystyczna metoda łączenia wyników wielu pojedynczych badań w celu obliczenia ogólnego efektu). Istnieją trzy typy dzikich wirusów polio: typ 1, 2 i 3. Okazało się, że liczba reakcji przeciwciał na szczepionkę (mierzona za pomocą tzw. wskaźnika serokonwersji) u dzieci była większa w grupie, która otrzymała szczepionkę domięśniowo w porównaniu z grupą, w której wykonano podobną liczbę zastrzyków drogą śródskórną. Pomiary zostały dokonane po podaniu następujących dawek: pojedyncza dawka (6 badań, 2571 dzieci) i dwie dawki (3 badania, 981 dzieci) dla wszystkich typów wirusa polio oraz trzy dawki dla wirusa typu 2 (3 badania, 973 dzieci). Szczepionki wytwarzają przeciwciała, które zwalczają wszystkie trzy typy wirusa polio. Liczba przeciwciał wytwarzana przez szczepionki (średnie geometryczne miana przeciwciał) była większa u dzieci, które otrzymały pełną dawkę IPV domięśniowo dla wszystkich typów wirusa polio (7 badań, 4887 dzieci). W pięciu badaniach (obejmujących 2217 dzieci) odnotowano więcej zdarzeń niepożądanych, takich jak gorączka i zaczerwienienie w miejscu wstrzyknięcia w grupie szczepionej śródskórnie, natomiast w dwóch badaniach (obejmujących 1904 dzieci) odnotowano więcej takich zdarzeń w grupie szczepionej domięśniowo. W żadnym z uwzględnionych badań nie przedstawiono danych dotyczących występowania polio paralitycznego.

Przejdź do streszczenia w Cochrane Library

Pełna wersja przeglądu systematycznego - wersja angielska, plik PDF

Zobacz streszczenia przeglądów w zakładce Cochrane prostym językiem