Data publikacji przeglądu: 11 kwietnia 2019

Podawanie cukru pod język (podjęzykowe) spowodowało większy wzrost stężenia glukozy we krwi po 20 minutach niż podanie cukru doustnie, ale wykazano to w specyficznych warunkach u dzieci z hipoglikemią i objawami towarzyszącej malarii lub infekcji dróg oddechowych. Z drugiej strony, podanie glukozy drogą podpoliczkową wiązało się z niższym stężeniem glukozy we krwi niż przy podaniu doustnym. W przypadku żelu dekstrozowego (wchłanianie glukozy następuje dzięki połączeniu doustnego połykania i poprzez błonę śluzową policzka) nie wykazano wyraźnej korzyści w porównaniu z podawaniem glukozy doustnie (tabletki lub roztwór glukozy). W większości badań nie analizowano czasu do ustąpienia objawów, poprawy hipoglikemii definiowanej jako osiągnięcie stężenia glukozy powyżej określonej wartości progowej, czasu do ustąpienia hipoglikemii, działań niepożądanych oraz opóźnienia w leczeniu.

Przejdź do streszczenia w Cochrane Library

Pełna wersja przeglądu systematycznego - wersja angielska, plik PDF

Zobacz streszczenia przeglądów w zakładce Cochrane prostym językiem