Data publikacji przeglądu: 10 stycznia 2023
Najważniejsze informacje
U dorosłych bisfosfoniany konsekwentnie zwiększały BMD w odcinku lędźwiowym kręgosłupa i w biodrze. Zwiększyły one również BMD w odcinku lędźwiowym kręgosłupa u dzieci. Leczenie bisfosfonianami nie zmniejszyło częstości występowania złamań (w kręgosłupie lub w innych częściach ciała), ani zgonów u dorosłych lub dzieci. Może to jednak być związane z niewielką liczbą uczestników oraz krótkim czasem trwania badań. Silny ból kości i objawy grypopodobne występowały często podczas dożylnego przyjmowania bisfosfonianów, szczególnie u osób niestosujących GKS. Konieczne są dalsze badania w celu określenia wpływu wstępnego leczenia z użyciem GKS. Dodatkowe badania są potrzebne by ustalić, czy ból kości jest częstszy lub silniejszy (albo jedno i drugie) w przypadku stosowania silniejszego kwasu zoledronowego, i czy GKS zmniejszają ryzyko wystąpienia ww. działań niepożądanych lub im zapobiegają. W kolejnych badaniach należy również określić działania niepożądane ze strony żołądka i przewodu pokarmowego, które wiążą się z przyjmowaniem bisfosfonianów doustnie. Aby wykazać jak bisfosfoniany wpływają na częstość złamań i przeżywalność, potrzebne są badania z większą liczbą uczestników i dłuższym okresem obserwacji. Należy przeprowadzić więcej badań z udziałem dzieci chorujących na mukowiscydozę, aby lepiej zrozumieć skutki, korzyści i szkody, jakie mogą mieć te leki.