Glikokortykosteroidy w leczeniu ostrego bakteryjnego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych

Data publikacji przeglądu: 12 Wrzesień 2015

W niniejszym przeglądzie wykazano, że stosowanie deksametazonu (glikokortykosteroidu) nie zmniejsza istotnie częstości zgonów (17,8% vs 19,9%). U pacjentów leczonych glikokortykosteroidami zaobserwowano istotnie mniejszą częstość ciężkiego uszkodzenia słuchu (6% vs 9,3%), jakiegokolwiek uszkodzenia słuchu (13,8% vs 19%) oraz powikłań neurologicznych (17,9% vs 21,6%). W analizie uwzględniającej rodzaj bakterii wywołującej zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych wykazano, że u chorych na zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych wywołane przez Streptococcus pneumoniae (S. pneumoniae) leczonych glikokortykosteroidami mniejsza była częstość zgonów (29,9% vs 36%), podczas gdy nie wykazano wpływu na ryzyko zgonu u chorych z zakażeniem Haemophilus influenzae (H. influenzae) oraz Neisseria meningitidis (N. meningitidis). W krajach o wysokim dochodzie, stosowanie glikokortykosteroidów zmniejszyło ryzyko ciężkiego uszkodzenia słuchu, jakiegokolwiek uszkodzenia słuchu oraz zaburzeń neurologicznych. Nie stwierdzono korzystnego wpływu leczenia glikokortykosteroidami w krajach o niskim dochodzie. Leczenie glikokortykosteroidami zmniejszyło częstość uszkodzenia słuchu u dzieci chorych na zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych wywołane przez H. influenzae (4% vs 12%), natomiast nie stwierdzono takiego efektu w przypadku zakażenia inną bakterią. Leczenie deksametazonem wiązało się z większą częstością nawrotów gorączki (28% vs 22%), ale jego stosowanie nie powodowało innych objawów niepożądanych.

Przejdź do streszczenia w Cochrane Library

Pełna wersja przeglądu systematycznego - wersja angielska, plik PDF

Zobacz streszczenia przeglądów w zakładce Cochrane prostym językiem